Waar komen de kusjes vandaan?

Hallo, ik ben beeldend kunstenaar riëlle beekmans. In mijn afstudeerjaar op de kunstacademie ben ik begonnen met het maken van kusjes. De eerste kusjes leken misschien nog het meest op paddenstoelen. Deze kusjes heb ik in een twijfelaarmatras gestoken.

Een matras dat lekker ruim is om in je eentje in te slapen en reuze gezellig als je er met z’n tweeën in ligt. Dit was een van de beelden in mijn afstudeertentoonstelling. Er zat best wel wat tijd tussen voordat ik me realiseerde dat kussen (hoofdkussen) en kussen (een kus geven) dezelfde woorden waren. Dit was aanleiding om het beeld Kussen te maken. Een kussen waarvan de bovenkant helemaal bestaat uit kusjes. Hoe heerlijk zal het zijn om daar je hoofd in te leggen.

Nu had ik twee beelden met kusjes, beide best groot en ook nogal zwaar. En al ben ik ervan overtuigd dat een kus je leven voorgoed kan veranderen, een kus heeft ook iets lichts en luchtigs. Het is iets dat je aan iemand geeft of dat je krijgt. En als de gever geen lipstick draagt, blijven er niet eens zichtbare sporen van een kus achter. Zo is de kus op een langere steel ontstaan, een kus die je laat denken aan een rode roos, symbool van liefde. Een kus om weg te geven, een kus die de ontvanger voor altijd kan bewaren.

Toen het kusje er eenmaal was, wilde ik in eerste instantie het perfecte kusje maken. Maar toen ik dat eenmaal in de vingers had, ging de lol daar snel vanaf. Het werd weer leuk om kusjes te maken toen ik mijn best ging doen om elk kusje anders te maken.

Voor een manifestatie in Delft, de stad waar ik woon en werk, heb ik een bloembed gemaakt. Geïnspireerd op het kusjes heb ik bloemen geboetseerd met meerdere kusjes. De kusjes op een steel waren er ook een onderdeel van. Door dit bloembed werd ik gevraagd om aan een tentoonstelling in België deel te nemen. Ook over de grens waren de kusjes geliefd.

Met groot plezier ben ik sindsdien kusjes blijven maken. Het maken van de kusjes is door mijn jarenlange ervaring een soort meditatieve oefening geworden. Misschien ken je het verhaal van de origami kraanvogel en het zieke meisje? Het zieke meisje heeft een zusje en als haar lukt om 1000 kraanvogels te vouwen zal haar zieke zus genezen. Het is een sprookje dus natuurlijk lukt het. Tegen de tijd dat het verhaal te spannend wordt, krijgt ze hulp van vrienden en van vrienden van vrienden en maken ze in één nacht meer dan 1000 kraanvogels.
Zo wil ik met mijn meer dan 1000 kusjes de wereld liever maken. Dit is geen klus om in mijn eentje te klaren, dus nu ben ik begonnen om samen met andere kusjes te maken.

Het project Duizenden Kleurrijke Kusjes is het eerste project waarin ik dit grootschalig aanpak.

Hoe zijn de kusjes bij Pieter van Foreest terecht gekomen?

Naast mijn kunstenaarschap werk ik altijd in een of ander verband samen met andere kunstenaars en naast de kunsten heb ik een bijbaan bij verpleeghuis De Bieslandhof, een van de locaties van Pieter van Foreest. Met Stichting Op Visite maken we tentoonstellingen op locatie en in 2014 ben ik gestart met een tentoonstellingenserie van vijf jaar in de grote tuinen van zorglocaties van Pieter van Foreest: De Bieslandhof, De Kreek, Veenhage, Akkerleven en Stefanna.

De kusjes waren elke keer een groot succes. Eén plus één werd twee toen ik hoorde dat Pieter van Foreest zijn 20-jarig jubileum ging vieren. Hoe bijzonder zou het zijn om samen met bewoners en medewerkers een cadeau voor elkaar te maken? Wat als we allemaal onze eigen kus gaan maken en we dat bij elkaar in een groot kusjesveld plaatsen? Het idee werd binnen Pieter van Foreest breed gedragen en nu reis ik samen met Leon (mijn man en ook beeldend kunstenaar) van locatie naar locatie om kusjes te verzamelen en te maken. Het is een ongelofelijk mooi project om aan te werken. Ik dacht wel dat het een bijzonder kunstproject zou worden, maar het heeft echt mijn verwachtingen overtroffen. ik vind het een heerlijk vooruitzicht dat we hier voorlopig nog even zoet mee zijn.